1. دیواره‌نوردی: به نوعی از ورزش سنگنوردی (یا صخره نوردی) گفته می‌شود که در آن صعود بیش از یک طول طناب (یک طول طناب معمولاً ۵۰ متر است) است. دیواره‌نوردی خود دارای انواع متفاوتی از قبیل صعود مصنوعی و صعود طبیعی (یا کلاسیک) است. این سبک‌ها از لحاظ نوع حمایت‌های میانی و میزان اتکای صعودکننده به ابزارها یا توان بدنی خود از هم متمایزند. پارک ملی یوسیمیتی یکی از مشهورترین مکان‌های دیواره‌نوردیمی‌باشد.
2. سنگ‌نوردی اسپورت: سنگ‌نوردی اسپورت صعودهای کوتاه (میانگین ۲۵ متر) با حمایت طناب از زمین، که صعودکننده تنها به توان بدنی خود متکی می‌باشد.
3. بولدرینگ(Bouldering): صعود مسیرهای بسیار کوتاه (تا ۱۵ حرکت) ولی با تکنیک و مهارت. در بولدرینگ حمایت با طناب انجام نمی‌شود و در عوض از تشک‌های مخصوص استفاده می‌شود.
4. سنگ نوردی سالنی: سنگ نوردی سالنی (که نام رسمی آن صعودهای ورزشی است) در ابتدا تلاشی برای شبیه‌سازی سنگ نوردی اسپورت در طبیعت بود که به تدریج به رشته ورزشی مستقلی تبدیل شد. دیواره‌های سنگ نوردی سالنی از جنس فایبر گلاس یا چوب هستند. گیره‌های مصنوعی به وسیله پیچ و مهره روی این دیواره‌ها نصب می‌شوند. این رشته در حال حاضر تحت نظر فدراسیون جهانی صعودهای ورزشی به نام IFSC فعالیت می‌کند.

• بولدرينگ (Bouldering): سنگنوردي روي تخته سنگهاي نسبتا بزرگ و نزديک به سطح زمين را گويند، به طوريکه از طناب و ابزار سنگنوردي استفاده نميشود و عمل حمايت با استفاده از حمايت بدني و تشک هاي مخصوص صورت ميگيرد. علاوه بر اين، تمرين بر روي مسيرهاي کوتاه سالني( معمولا ۶ تا ۱۲ حرکت) هم که داراي درجه سختي بالاتري هستند، بولدرينگ به حساب مي آيد.
• کمپوس/ کمپس برد ( campus/ campus board): صعود بدون استفاده از پاها( بارفيکسي) را کمپوس گويند. کمپس بورد ابزاري براي کمپوس زدن است که با استفاده از آن انگشتان دست ها تقويت ميشود. تمرين با استفاده از کمپوس برد براي سنگنوردان با درجه کاري ۵.۱۲ به بالا توصيه ميشود.
• کراکس/ (Crux): به سخت ترين قسمت يک مسير سنگنوردي کراکس گويند.
• Deadpointing: نوعي تکنيک ديناميک است و زماني صورت ميگيرد که حرکت ديناميکي انجام گيرد که گيره ي نهايي آنقدر کوچک باشد که پس از ديناميک زدن نياز باشد دست کاملا روي جاي درست قرار گيرد و گرنه حرکت با شکست همراه ميشود.
• دراي تولينگ(خشک نوردي)/ (Dry Tooling): اگر صعود کننده با استفاده از ابزار يخ نوردي روي ديواره سنگي صعود کند، به اين نوع صعود دراي تولينگ گويند.
• طناب ديناميک: نوعي طناب کوهنوردي است که بخاطر خاصيت کشساني خود، شدت سقوط را کاهش ميدهد و در سنگنوردي استفاده ميشود.
• جامپ/ (Dyno): وقتي گيره اي آنقدر فاصله دارد که نميتوان با حرکات استاتيک يا ديناميک به آن دست يافت، بايد پرش کرد و گيره مورد نظر را گرفت. به اين نوع حرکت جامپ گويند.
• فلاش/ (Flashing): فلاش صعود کردن يک مسير يعني صعود موفق يک مسير با اولين تلاش و البته مسير خواني با فردي که گيره ها و حرکات را ميداند.
• صعود آزاد/ (Free Climbing): صعودي که ابزار در آن نقش مستقيم ندارد و فقط براي محافظت استفاده ميشود و صعود کننده با استفاده از گيره هاي مسير به صعود ميپردازد.

نظام درجه بندی مرسوم سنگ‌نوردی در ایران

گروهی سنگنورد حرفه‌ای در ایران

 

کلام آخر

آیا در زمینه سنگنوردی یا صخره نوردی تا به حال تجربه‌ای داشته‌اید؟ ما منتظر شنیدن نظرات و تجربیات شما هستیم.

 

 

 

 

منبع: ویستا

  در این مقاله نه تنها درباره یکی از دستگاه های تولید شده در آلپ صنعت، بلکه درباره یک کسب و کار بسیار مدرن و با حاشیه سود خوب صحبت خواهیم کرد. حتما تا به حال پیش آمده که در برخی مراکز تجاری بزرگ یا حداقل در فیلم ها یا سریال های خارجی دستگاهی را در دیده باشید که بدون دخالت فروشنده می توانید کالای مورد نظرتان را از آن تهیه کنید، و معمولا این کالاها یا شامل نوشیدنی های سرد و گرم است یا یک سری محصولات سوپر مارکتی بسته بندی شده که به این دستگاه، وندینگ یا همان دستگاه فروش اتوماتیک می گویند.

دستگاه وندینگ در حالت کلی به دستگاهی گفته می شود که بدون دخالت اپراتور یا فروشنده اقلام خاصی را به فروش می رساند. پر طرفدار بودن این دستگاه در سراسر دنیا باعث شده تا، آلپ صنعت اقدام به تولید این دستگاه در کشور کند. شما برای خرید کردن محصول مورد نظرتان از دستگاه فروش اتوماتیک نیازمند کارت بانکی می باشید چرا که این دستگاه ها مجهز به سیستم پوز بانکی می باشند.

اگر چه این دستگاه با سکه و بعضا با اسکناس نیز کار میکند اما امروزه اکثر وندینگ هایی که در دنیا ساخته می شوند مجهز به کارت خوان می باشند. وندینگ یا دستگاه فروش اتوماتیک یکی از راه های کم سرمایه برای رسیدن به یک کسب و کار با حاشیه سود مناسب نیز می باشد.

آلپ صنعت به شما کمک می کند تا با انتخاب مناسب مدل مورد نیاز از این دستگاه و با توجه به فضای مورد نظر خریدار، بتوانید تا جای ممکن دستگاهی را خریداری نمایید که کمترین نیاز به سرویس دهی یا تعمیرات احتمالی را داشته باشد.

دستگاه فروش اتوماتیک یا دستگاه وندینگ به زودی در سراسر دنیا از جمله ایران جای سوپر مارکت های کوچک را خواهد گرفت و شما بدون نیاز به رفتن به مارکت نیاز خود را سریع تر و راحت تر برطرف خواهید کرد. هم چنین دیگر نیازی ندارید تا برای نوشیدن یک چای ساده یا قهوه به کافی شاپ مراجعه کنید چرا که یک نوع از دستگاه وندینگ مخصوص نوشیدنی های گرم می باشد و شما با صرف هزیه بسیار پایین تر نسبت به کافی شاپ ها و البته در زمان بسیار کوتاه و بدون انتظاری نوشیدنی گرم خود را دریافت، و میل می نمایید. پس در نتیجه در این سیستم یک رابطه برد برد بین خریدار محصولات داخل وندینگ و خریدار خود دستگاه وندینگ وجود دارد. آلپ صنعت در تولید وندینگ های خود از بهترین متریال های ممکن استفاده کرده تا مانند همیشه و مثل سایر محصولاتش بهترین تولید ممکن را به مشتری تحویل دهد.

از آنجاییکه واردات قطعات این دستگاه از خارج از کشور به دلیل تحریم ها ممکن نمی باشد، متخصصین آلپ صنعت با مطالعه دقیق و آزمایشات بسیاری در زمینه چگونگی ساخت دستگاه وندینگ تمام تلاش خود را برای رسیدن به یک دستگاه با کیفیت کرده اند. حاصل این زحمات یک دستگاه با کیفیت و با طول عمر زیاد برای خریدار عزیز می باشد.

انواع دستگاه وندینگ

دستگاه وندینگ در حالت کلی به دو نوع ایستاده و رومیزی تقسیم می شود. در حالتیکه شما نیاز به فضای کمتری برای ارائه خدمات می باشید توصیه می شود از وندینگ رومیزی استفاده کنید. هم چنین نوع رومیزی این دستگاه کاربردی تر است، زیرا قسمت پایینی مدل ایستاده عملا بی استفاده است و فقط فضای بیشتری را اشغال می کند.

هر دوی این مدل ها برای انواع محصولات مد نظر خریدار قابل استفاده می باشد. دستگاه وندینگ که در ارائه محصولات نوشیدنی های با لیوان مورد استفاده قرار میگیرد، دارای ساختار متفاوتی نسبت به وندینگ هایی است که محصولات بسته بندی شده و یا نوشیدنی های بطری دار را شامل می شوند.

وندینگ مخصوص نوشیدنی های گرم مانند چای یا قوه یا نسکافه و… دارای یک مخزن آب داخل آن می باشد که آب مورد نیاز برای مخلوط شدن با مواد اولیه پودری می باشد. این آب طی یک فرآیندی گرم شده و مواد مورد نظر داخل آن ریخته می شود و بعد از مخلوط شدن به مشتری تحویل داده می شود.

پس در نتیجه ما در وندینگ های نوشیدنی هایی که با لیوان به مشتری سرو می شود، یک مخزن آب داریم که این آب توسط یک سیستم مشابه با لوله کشی کولر آبی تامین می شود. لازم به ذکر است که اگر می خواهید طول عمر دستگاه وندینگ خود را بالا ببرید حتما باید به رعایت بعضی نکات دقت کنید و اگر دستگاه شما نیاز به سرویس یا تعمیر داشت به موقع آن را انجام دهید. در بخش توضیحات مربوط به دسته بندی وندینگ که در سایت آلپ صنعت و آلپ هلدینگ موجود می باشد، به بررسی دقیق تر این موضوع ها پرداخته شده است.

از ویژگی های مهم دستگاه وندینگ آلپ می توان به این مورد اشاره کرد که، به دلیل دخالت نداشتن هیچ اپراتوری و در واقع بدون دخالت دست، محصول نهایی به دست مشتری می رسد و این امر بسیار بهداشتی تر از حالتی است که شما محصولتان را از یک فروشگاه یا کافی شاپ و از دست اپراتور دریافت می کنید.

ویژگی مهم بعدی که پیشتر نیز ذکر شد، دسترسی سریع تر و آسانتر به محصول مورد نظر می باشد. ویژگی سوم این دستگاه این است که خریدار این دستگاه با پرداخت هزینه بسیار پایینی ( البته قیمت وندینگ با توجه به نیاز مشتری و ابعاد و ظرفیت آن متفاوت می باشد) می توانند دستگاه فروش اتوماتیک را از آلپ صنعت دریافت کنند و با آن یک کسب و کار با حاشیه سود خوب و راندمان مناسب راه بیاندازند.

در نهایت باید به شما بگوییم که برای تهیه وندینگ هرگز بدون تحقیق یا گرفتن مشاوره اقدام به خریدن این محصول نکنید. چرا که انتخاب درست نسبت به نیاز شما و هم چنین فضایی که در اختیار دارید نه تنها کار شما بسیار راحتتر می کند، بلکه از خسارت ها یا آسیب های جدی به دستگاهتان نیز جلوگیری می کند.

چرا که انتخاب مکان نا مناسب می تواند استهلاک وندینگ شما را بالا ببرد و عمر دستگاه کوتاه شود. آلپ صنعت همراه با مشاوران متخصص خود در زمینه پشتیبانی و فروش راهنمایی های لازم را به شما می دهند و در انتخاب یک محصول مناسب به شما کمک می کنند.

منبع: حرف تازه

اسب سواری یا سوارکاری (به انگلیسی:horse riding) به معنای نشستن بر پشت اسب، که مرکب انسان  است و کنترل حرکات آن می‌باشد. خصوصیت این ورزش مهیج این است که بین انسان و مرکبش (معمولاً اسب) وحدت ایجاد می کند، بنابرین موفقیت اسب و سوارکار به ارتباط موثر و احترامی است که آن دو برای یک دیگر قائل‌اند، بستگی دارد.

برای شروع به یادگیری سوارکاری نیاز به هیچ دانش و مهارت قبلی ای نیست، با این حال به دلیل قدرت جسمی و ذهنی که کنترل کردن اسب نیاز دارد، به کودکان زیر ۷ سال توصیه نمی‌شود.

تاریخچه اسب سواری

تاریخ رام کردن اسب هنوز به درستی شناخته نشده‌است. باستان‌شناسان با توجه به قدیمی‌ترین آثار بر جای مانده از پیشینیان در رابطه با رام کردن اسب‌ها، معتقدند که اولین اسب‌های اهلی به بیش از سه هزار سال قبل از میلاد برمی‌گردند. قبل از آن اسب به منظور تهیهٔ غذا شکار می‌شده‌است.

البته باستان‌شناسان در بعضی نقاط از اروپای شرقی دهنه هایی پیدا کرده‌اند که به شش هزار سال قبل از میلاد برمی‌گردند. این نشان می‌دهد که انسان از آن زمان سعی داشته‌است که اسب را رام کند و از آن بهره ببرد، ولی به دلیل سرعت آن در فرار موفق نشده‌است. قدیمی‌ترین آثار در اروپای شرقی، شمال قفقاز و آسیای مرکزی یافت شده‌اند.

اگرچه اهلی ساختن اسب در مقایسه با حیواناتی چون سگ (نه هزار سال قبل از میلاد) و گوسفند و بز (پنج هزار سال قبل از میلاد) مؤخر بود، با این وجود تحول عظیمی در زندگی انسان به‌وجود آورد.

انسان نه تنها از گوشت و شیر اسب بهره می‌برد، بلکه برای جابه‌جایی نیز از او استفاده می‌کرد. نکتهٔ جالب در این باره این است که مورخان عقیده دارند که مردم قبل از یادگیری چگونه سوار شدن بر اسب، از ارابه استفاده می‌کردند. آنان برای این فرضیه خود دو دلیل عمده ارائه می‌کنند:

فسیل های پیدا شده نشان می‌دهند که اسب‌های آن دوره برای حمل انسان بسیار کوچک بوده و قد آن‌ها (بلندی جدوگاه) به بیش از ۱۴۰ سانتی‌متر نمی‌رسید.
قبل از آن که اسب توسط انسان رام شود، مردم از ارابه استفاده می‌کردند و آن‌ها را به حیواناتی از چون گاو یا الاغ وحشی می‌بستند. بستن ارابه به اسب‌های کوتاه قد خیلی دشوار نبود، در حالی که سوار شدن بر کمر اسب باعث وحشت و رم کردن آن می‌شد.

مهار و تربیت کردن اسب‌ها در زندگی مردم اوراسیا تحول و تأثیرات فراوانی به دنبال داشت. در حالی که در گذشته طی کردن مسافت‌های طولانی غیرممکن به نظر می‌رسید، انسان توانست به کشف سرزمین‌های جدید و کشور گشایی بپردازد.

کم‌کم وسایلی برای هدایت و تسلط بیشتر بر اسب مانند زین و رکاب (که از اختراعات چینی‌ها می‌باشند) ساخته شدند و در اختیار سوارکاران گرفتند. تربیت و پرورش اسب نیز، به خصوص در خاورمیانه اهمیت بسیاری یافت و صحرانشینان این مناطق به پرورش و نگاه‌داری اسب‌های اصیل عربی پرداختند. سوارکاری تا اواخر قرن پانزدهم، بیشتر در جنگ‌ها معمول بود.

البته در بعضی از کشورها مانند ایران باستان، به‌عنوان ورزش و سرگرمی نیز مورد توجه قرار می‌گرفت (مانند بازی چوگان)، ولی جنبهٔ هنری آن از اواخر قرن پانزدهم میلادی به بعد اهمیت یافت. سرانجام در اواخر قرن نوزدهم، با پیشرفت صنعت و جایگزین کردن اسب‌ها توسط ماشین‌آلات، سوارکاری جنبهٔ ورزشی و سرگرمی که امروزه مشاهده می‌شود را به خود گرفت.

شاخه‌های مختلف سوارکاری (اسب سواری)

سوارکاری (اسب سواری) شاخه‌های متعددی دارد که به‌طور کلی در دو دسته قرار می‌گیرند:

• مسابقات اسب‌دوانی

این مسابقات از دوران قدیم در بسیاری از تمدن‌ها همچون یونان و روم باستان وجود داشته‌است. مسابقات یورتمه و تاخت از مسابقات رایج اسب‌دوانی هستند.

← مسابقات یورتمه (سوار بر اسب یا ارابه)

در آن‌ها هدف نفر اول رسیدن به خط پایان است، بدون این که اسب با سرعت گرفتن شروع به تاختن کند. تاختن اسب باعث حذف شدن سوارکار از دور مسابقه می‌شود.

← مسابقات تاخت

در آن‌ها نیز هدف اول رسیدن به خط پایان است، اما این بار با تاخت. مسافت این مسابقات بین ۲٫۴۰۰ و ۱٫۶۰۰ متر است. نوعی دیگر از مسابقات تاخت، همراه با مانع است و اسب باید از روی آن‌ها بپرد. مسافت این مسابقات با توجه به نوع مانع‌ها متفاوت است.

• سایر مسابقات سوارکاری (اسب سواری)

← مسابقات ارابه‌رانی

معمولاً دارای سه مرحله هستند: مرحلهٔ درساژ (که در آن شیوه و جذابیت نمایش و رفتار و حرکات اسب سنجیده می‌شود)، مرحلهٔ ماراتون (که امتحانی زمان‌بندی شده‌است و از قسمت‌های مختلفی تشکیل شده‌است و معمولاً دارای موانعی طبیعی یا مصنوعی است.

در آن مهارت، توانایی جسمی و سرعت اسب سنجیده می‌شود) و مرحلهٔ آخر که عبارت است از حرکت در راه‌هایی که از اطراف، توسط توپ‌هایی (یا چیزهای دیگری) محدود شده‌است. گذشت وقت مجاز یا افتادن توپ باعث از دست رفتن امتیاز می‌شود. تعداد اسب‌هایی که ارابه را می‌کشند به نوع مسابقه بستگی دارد و به جز در مواردی خاص، بیش از چهار عدد نیستند.

← درساژ

(حرکات نمایشی اسب‌های تربیت‌شده)، که در آن کیفیت ارتباط میان سوارکار و اسب سنجیده می‌شود. این مسابقات در زمین‌هایی مستطیل‌شکل به طول ۶۰ متر و عرض ۲۰ متر برگزار می‌شوند، و سوارکاران به ترتیب در زمین حاضر شده و برنامه‌های خود را اجرا می‌کنند. این برنامه‌ها می‌توانند مشخص‌شده یا آزاد باشند.

داوران بر اساس تکنیک و دقت سوارکار و همچنین اطاعت و حرکات اسب و ارتباط میان آن دو، قضاوت کرده و بین صفر تا ده امتیاز می‌دهند. سوارکار باید سعی کند حرکاتش برای هدایت اسب تا حد امکان مخفی باشد و دیده نشود، به‌طوری‌که احساس شود ارتباط میان آن دو توسط تِلِپاتی انجام می‌گیرد. این کار ممکن است به نظر تماشاگران بسیار آسان بیاید، در حالی که نتیجهٔ تلاش چندین سال می‌باشد.

← پرش با اسب

از متداول‌ترین مسابقات سوارکاری در جهان می‌باشد و مشابه مسابقات درساژ و استقامت است.

← مسابقات استقامت

هدف از آن‌ها طی کردن مسافتی طولانی (بین ۲۰ تا ۱۶۰ کیلومتر) در یک (و گاهی دو) روز است. اسب‌های عرب از بهترین نژادها برای این نوع مسابقات هستند، زیرا جثه‌ای کوچک و مقاوم در برابر گرما و تمرینات سخت دارند. اسب‌های انگلیسی نیز به دلیل سرعتشان در این زمینه مورد توجه بسیاری قرار می‌گیرند.

اطلاعاتی درباره اسب‌ ها

اسب‌ها در سن ۴ سالگی به بلوغ کامل می‌رسند.

یک اسب مؤنث بعد از ۴ سالگی به نام مادیان صدا می‌شود.

یک اسب مذکر بعد از ۴ سالگی به نام نریان صدا می‌شود.

اسب‌ها عموماً بیش از ۱۴۵ سانت قد دارند.

به اسب‌های کوچکتر از ۱۴۵ سانت پونی گفته می‌شود.

بیش از ۲۰۰ نوع نژاد اسب در دنیا وجود دارد.

دوران بارداری یک اسب ۱۱ ماه است اما گاهی از ۱۰ الی ۱۲ ماه هم می‌شود.

عمر متوسط اسب‌ها حدود ۲۰ الی ۲۵ سال می‌باشد و پیرترین اسب دنیا ۶۲ سال عمر کرده‌است.

نام علمی اسب «اکوس کابالوس» است.

یک اسب با وزنی حدود ۴۵۰ کیلوگرم تقریباً ۵۰ لیتر خون در بدن دارد.

برقراری ارتباط با اسب

اولین گام یادگیری سوارکاری، یادگیری ارتباط برقرار کردن با اسب است. سوارکار باید بتواند خلق‌وخوی اسبی را که قرار است سوار شود درک کند و با او به خوبی ارتباط برقرار کند، تا اسب فرمان‌های او را بهتر درک کند و انجام دهد.

اسب با انسان متفاوت است و همین تفاوت است که باعث جذابیت این رابطه می‌شود. هرچه بهتر بتوانیم طرف مقابلمان را درک کنیم و یادبگیریم که غرایز او را بفهمیم، رابطه ما بهتر می‌شود. رفتار پر از ترس اسب مغرضانه نیست، بلکه یک واکنش طبیعی برای حفاظت از خودش است.

اگر بتوانیم این احساس را در اسب ایجاد کنیم که ما از او حفاظت می‌کنیم، به ما اعتماد می‌کند و دیگر از هر فرصتی برای فرار استفاده نمی‌کند. با این حال حتی وقتی به ما اعتماد می‌کند، باز هم اسب حیوانی است که به‌طور طبیعی در گله به سر می‌برد. در موقعیت‌های هراس‌آور نیز همواره به گله می‌پیوندد.

سوارکار می‌تواند از روی حرکات و برخی از اعمال اسب متوجه منظور او شود. حرکات گوش‌های اسب در این مورد بسیار مؤثر است. به‌طور مثال، هنگامی که اسب گوش‌هایش را به سمت جلو می‌چرخاند و سرش را بالا می‌گیرد، به این معناست که صدایی او را نگران کرده‌است و او بادقت در حال پیدا کردن منبع صداست.

یا هنگامی که اسب گوش‌هایش را در جهات مختلف می‌چرخاند و حرکت می‌دهد، به این معناست که با دقت اطرافش را تحت نظر دارد. گوش‌های مایل به سمت پایین در دو طرف سر اسب، نشان دهندهٔ تسلیم شدن و اطاعت اسب هستند.

البته این حالت گوش‌ها در صورتی که لب‌ها به سمت پایین افتاده باشند، نشانهٔ خواب‌آلودگی است. اسبی که گوش‌هایش را می‌چرخاند و زبانش را بیرون می‌آورد، قصد سربه‌سر گذاشتن و بازی با سوارکار را دارد.

اگر اسب گوش‌هایش را به سمت جلو مایل کند و سرش را کمی خم کند، یعنی به سوارکار (یا هر کس دیگری) اعتماد دارد. اگر گوش‌هایش را به سم عقب بچرخاند، یعنی چیزی باعث بی‌اعتمادی یا عصبانیت و ناراحتی او شده‌است. در صورتی که گوش‌هایش را به سمت عقب بخواباند، یعنی بسیار خشمگین است یا این که به شدت ترسیده‌است.

در این صورت اسب می‌تواند بسیار خطرناک باشد و حمله کند. حرکت سر و پاهای اسب نیز می‌توانند در درک منظور او کمک کنند. اسبی که سرش را کمی پایین می‌آورد و ناگهان به‌شدت تکان می‌دهد، بدخلقی خود را نشان می‌دهد.

هنگامی که پاهای جلویش را بر زمین می‌کوبد، عصبانیت یا بی‌قراری خود را ابراز می‌کند، در حالی که وقتی اسب پاهای عقبش را بر زمین می‌کوبد، می‌خواهد بفهماند که چیزی باعث ناراحتی او شده‌است (مثلاً مگس و…)

منبع: دانشچی

زانوی ضربدری چیست؟

زانوی ضربدری، یک نوع اختلال در مفصل زانوست که در آن فرد، نمی تواند به طور همزمان زانوها و مچ پاهای خود را در کنار هم قرار دهد. در علم پزشکی این اختلال با نام ژنو والگوم (Genu Valgum) شناخته می‌شود. در ادامه با زانوی ضربدری بیشتر آشنا می شوید. با دانشچی همراه باشید.

ویژگی های زانوی ضربدری

در یک فرد طبیعی در حالت ایستاده زمانیکه بین زانوها فاصله ای وجود نداشته باشد، قوزک‌های مچ پا نیز هیچ گونه فاصله ای ندارند. اگر با کنار هم بودن زانوها، بین مچ پاها یا قوزک‌ها فاصله ایجاد شود پای ضربدری گویند. نکته مهم در حالت پای ضربدری این است که انحراف ساق پا نسبت به وضعیت طبیعی به سمت بیرون افزایش می یابد.

علل ایجاد

عواملی که باعث زانوی ضربدری یا ژنو والگوم می‌گردند عبارتنداز:

° عدم هماهنگی در صفحه رشد(در کودکان)

° بیماری‌های که باعث کاهش ماده معدنی استخوان می‌شوند(مثلاً بیماری راشیتیسم)

° به دنبال ضربات وارده(به ویژه به صفحه رشد)

° آرتروز (استئوآرتریت)

° پارگی رباطهای زانو

° آرتریت روماتویید

° شکستگی‌های انتهایی استخوان ران که بد جوش خورده‌اند.

° شکستگی قسمت فوقانی استخوان درشت نی(به علت بد جوش خوردن)

انواع زانوی ضربدری

دو نوع از انواع پای ضربدری عبارتند از:

۱- پای ضربدری فیزیولوژیک: این نوع پا ضربدری بسیار رایج است و در بسیاری از کودکان بخشی از فرایند رشد و نمو به شمار می‌آید. این نوع پای ضربدری بعد از اینکه کودک ۷ تا ۸ ساله شد، به صورت خود به خود رفع می‌شود.

۲- پای ضربدری پاتولوژیک: این نوع پای ضربدری ناشی از بیماری‌های دیگر مانند راشیتیسم، مالتیپل اپی فیزیال دیسپلازیا (Multiple Epiphyseal Dysplasia ) و شکستگی‌های قبلی استخوان پرگزیمال تیبیا (شکستگی زانو) است.

پای ضربدری در کودکان بیشتر از دو سال

پای ضربدری خوش خیم در کودکان در سنین سه تا پنج سالگی شایع است.پای ضربدری (والگوس زانو) در این کودکان غالباً با کف پای صاف همراه است و می‌توان این حالت را با کفش طبی اصلاح کرد، در اکثر موارد این تغییر شکل تا شش سالگی اصلاح می گردد. البته بهتر است که یک بررسی از جهت اینکه بیماری خاصی وجود ندارد به عمل آید.

عوارض زانوی ضربدری

۱- ظاهر ناخوشایند

۲-کوتاهی قد

۳-تغییر الگوی راه رفتن

۴-آرتروز زودرس زانو

۵-افزایش آسیب پذیری مفصل زانو

۶-درد:در قسمت داخلی زانو به علت کشیدگی بافت نرم در قسمت خارجی زانو به علت نزدیک شدن استخوان درشت نی به ران و فشرده شدن این دو استخوان روی یکدیگر

۷-ایجادناهنجاری در پا و مچ پا (کف پای صاف و چرخش خارجی استخوان پاشنه)

علائم و نشانه‌ها

بیمار مبتلا به زانو و پای ضربدری قادر به ایستادن مستقیم با زانو و پای خود در یک زمان نمی‌باشد. وجود یک فاصله حدود ۱۰ سانتی متر یا کمتر دلیلی برای نگرانی نیست و معمولاً بدشکلی به خودی خود ناپدید می‌شود.

اما چنان چه علائم زیر وجود داشته باشند، معاینه باید توسط پزشک متخصص فیزیوتراپی انجام گیرد:

⇐ فاصله بین دو قوزک پا بیش از ۱۰ سانتی متر است

⇐ یک فاصله زیاد بین قسمت‌های پایین‌تر پاها در زمان ایستادن وجود دارد.

⇐ زانو به سمت داخل و یا به سمت خارج بیرون زده است.

⇐ درد در زانو وجود دارد.

⇐ مشکل در راه رفتن و یا ایستادن وجود دارد.

روش‌های درمانی زانوی ضربدری در کودکان

۱- لازم است به کودکانی که به راشیتیسم، اسکوربوت و دیگر بیماری‌های مشابه مبتلا هستند، مواد غذایی مغذی داده شود تا بتوانند بر این کمبودها و کاستی‌ها غلبه کنند. این کار به طور خودکار به درمان پای ضربدری کمک خواهد کرد. فیزیوتراپی تحت نظارت یک متخصص نیز به درمان این بیماری کمک می‌کند.

۲- معاینه کامل کف پا بسیار مهم است. هرگونه مشکلات مربوط به پا از جمله صاف بودن کف پا باید رفع شود. صاف بودن کف پا را می‌توان با قرار دادن یک ارتز (کفی طبی) در کفش، درمان کرد. این کار از وارد آمدن فشار زیاد به پا جلوگیری می‌کند و احتمال شکستگی آن را کاهش می‌دهد. رفع صافی کف پا به بهبود راه رفتن کودک نیز کمک می‌کند و خستگی راه رفتن که ممکن است ناشی از این بیماری باشد را کاهش می‌دهد.

۳- اضافه وزن کودک می‌تواند فشار وارده به زانوها را افزایش دهد. بهتر است تمریناتی را به کودک یاد بدهیم که فشاری به زانوهای او وارد نشود.

منبع: دانشچی